Herşey ''Şimdi'' !

Bir rüya gördüm geçen günlerde..
Kızıl, havalandırılmış, mis gibi kokan bir toprak üzerinde yürüyordum. Hemen yanımda incecik bir su kanalı.
İnce olmasına inceydi ama, çok derindi. Burasının bir baraj gölü olduğunu düşündüm, ince, mistik bir baraj.
Biraz ilerledikten sonra, barajın küçük bir kısmının tıkandığını ve oradan su akmadığını fark ettim ve içimi derin bir hüzün kapladı.
Dedim ki; burayı tıkayan her ne ise, benim ruhumu da tıkayandır.
O anda içimde ‘evreka’ diye bağıran öngörümün sesini duydum.
-Geçmiş bir yalandı, gelecek ise şimdilik sadece bir hayal! Gerçek olan tek şey, şu an!
Ne kadar bilindik bir söz olsa da, içimdeki etkisi devasa havai fişekler patlattı ruhumda.
Topu topu 70 senelik hayatımızın, 20 yılı büyümeye çalışmakla ve gelecek ile ilgili planlar yaparak, hemen sonrası bizden beklenen performansı sergileme çabası ve toplumsal ‘faaliyet’ leri (maaşlı işe girmek, çok çalışmak, evlenmek, çocuk yapmak, yaptığımız çocuğa kardeş yapmak vs. ) yerine getirme telaşı ile geçiyor.
Yaşlar 40’a doğru yaklaşınca ise, geç kalmışlık hisleri, gelecek için kurduğumuz ve gerçekleşmeyen hayallerin pişmanlığı ve yaşlanma korkusuyla devam ediyor.
50’lerimizde ardımıza bakınca sıklıkla gördüğümüz, en hayat dolu ve cesur olduğumuz anlarda, geleceğimiz için kaygılanarak geçirdiğimiz yıllarımız ve peşinden koşmak yerine, hep ertelediğimiz hayallerimizle dolu oluyor.
Unutmayalım ki, ertelemek insana takılan tasma gibidir. Erteledikçe sizi geride tutan…
Oysa, an, gerçek ve elimizde olan tek şey! Bütün gücü içerisinde barındıran tek ve ilahi gerçek olan!
Geçmişimizde yaşadığımız her ne ise, yaşananı yargısızca kabul edip, gönlümüzde tuttuğumuz yerinden özgürleştirmek, kendimize verebileceğimiz en büyük hediye.
Verimli, ıslak kızıl topraklar gibi olmalıyız bizler de. Aynı onun gibi, güneş çıkmadan kavrulmayı, yağmur yağmadan nemi, tohum ekilmeden filizi hissetmemeliyiz. Varlığımızın gerçekliği sadece an’dadır çünkü.
Tüm sevgimle…